Tristörler dört katmanlı sıralı N ve P tipi malzemelerden oluşan sabit durum yarıiletken araçlardır. Tristör çift yönlü stabil anahtarlar gibi davranırlar. Kapı kısmı bir akım sinyali aldığı zaman iletimde olurlar ve üzerindeki voltaj ters yöne çevrilmediği sürece iletimde kalırlar. 3 bacaklı tristörler iki bacağındaki büyük akımı, kontrol bacağı olarak da bilinen 3. bacağındaki düşük akım ile birleştirerek iletirler. Bunun aksine iki bacaklı tristörler ise iki bacakları arasındaki voltaj belirli bir değerin (kırılma voltajı) üstünde ise iletime geçerler. Bazı kaynaklarda silikon kontrollü doğrultucular ve tristörlerin aynı olduklarından da bahsedilir.
İlk tristörler ticari olarak 1956 yılında ortaya çıkmıştır. Tristörler küçük bir araçla nispeten yüksek voltajları kontrol edebildiklerinden ışık kısıcılar, motor hız kontrolü ve yüksek voltaj doğru akım iletimi gibi elektriksel güç alanlarında geniş kullanım alanı bulmuşlardır. Tristörler güç anahtarlama devrelerinde, röle devrelerinde, tersleyici devrelerde, osilatör devrelerinde, seviye saptama devrelerinde, ışık kısma devrelerinde, düşük maliyetli zamanlayıcı devrelerinde ve benzeri birçok devrede kullanılabilirler. Tristörler, transistörler gibi oranlı araçlar değillerdir. Transistörler açık ve kapalı durumları arasında çıkışlar da verebilirken, tristörler sadece açık veya kapalı durumlarda olabilirler. Bu nedenle tristörler analog devrelerde yükseltici olarak kullanılamazlar ancak anahtar olarak kullanılabilirler.
